گلیسین (Glycine) چیست؟
گلیسین (Glycine) یک اسید آمینه ساده است که کوچک‌ترین اسید آمینه از نظر ساختاری محسوب می‌شود. این ترکیب نقش کلیدی در فرایندهای زیستی و بیوشیمیایی دارد و به‌عنوان یک بیورآجنت با خلوص بالا (≥99%) در تحقیقات علمی استفاده می‌شود.
کاربردهای گلیسین
سنتز پروتئین
گلیسین یکی از اسیدهای آمینه ضروری برای سنتز پروتئین‌ها بوده و به‌عنوان واحد سازنده در بسیاری از فرایندهای بیولوژیکی ایفای نقش می‌کند.
بافر در الکتروفورز
در بافرهای SDS-PAGE برای الکتروفورز ژل پروتئین مورد استفاده قرار می‌گیرد و در تنظیم pH نقش دارد.
کشت سلولی
گلیسین در محیط‌های کشت سلولی به‌عنوان یک منبع تغذیه‌ای برای سلول‌ها استفاده می‌شود.
سنتز پورفیرین و هموگلوبین
این اسید آمینه در سنتز پورفیرین‌ها که برای تولید هموگلوبین و برخی آنزیم‌های مهم بدن ضروری هستند، نقش دارد.
ایمونولبلینگ
در تکنیک‌های ایمونولبلینگ (برچسب‌گذاری ایمونولوژیک) برای تثبیت نمونه‌ها به کار می‌رود.
ویژگی‌های شیمیایی گلیسین
گلیسین به‌عنوان یک آگونیست رقابتی برای گیرنده‌های گلوتامات عمل کرده و در بسیاری از فرایندهای متابولیک شرکت دارد. این ترکیب همچنین در سنتز پورین‌ها و سایر بیومولکول‌های مهم بدن نقش دارد.
مترادف‌های گلیسین
این ترکیب با نام‌های دیگری نیز شناخته می‌شود:
2-Aminoacetic acid (2-آمینو استیک اسید)
Aminoacetic acid (آمینو استیک اسید)
Glycocoll (گلیکوکول)
Aminoethanoic acid (آمینو اتانوئیک اسید)
Glycosthene (گلیکوسثن)
L-Glycine (ال-گلیسین)
Acetic acid, amino- (آمینو اسید استیک)
جمع‌بندی
گلیسین به‌عنوان یک ترکیب کلیدی در زیست‌شناسی مولکولی، سنتز پروتئین‌ها و متابولیسم بدن نقش دارد. از کاربردهای این اسید آمینه می‌توان به استفاده در کشت سلولی، تنظیم pH در الکتروفورز و تثبیت نمونه‌ها در آزمایش‌های ایمونولوژیک اشاره کرد.
